Płonie ognisko w lesie
Wiatr smętną piosnkę niesie
Przy ognisku zaś drużyna
Gawędę rozpoczyna
Czuj czuj, czuwaj, czuj czuj czuwaj
Rozlega się dokoła
Czuj czuj, czuwaj, czuj czuj czuwaj
Radosne echo woła
Przestańcie się już bawić
I czas swój marnotrawić
Niech każdy z was się szczerze
Do pracy swej zabierze
Czuj czuj, czuwaj, czuj czuj czuwaj
Rozlega się dokoła
Czuj czuj, czuwaj, czuj czuj czuwaj
Radosne echo woła
Wiatr w lesie cicho gwarzy
Śpią wszyscy oprócz straży
A ponad śpiące głowy
Rozlega się krzyk sowy
Czuj czuj, czuwaj, czuj czuj czuwaj
Rozlega się dokoła
Czuj czuj, czuwaj, czuj czuj czuwaj
Radosne echo woła
Piosenka jest opisem atmosfery wieczornego ogniska w lesie, podczas którego grupa ludzi spędza czas na rozmowach, śpiewie i zabawie. Poniżej przedstawiam rozległą interpretację każdej linijki tekstu:
-
Płonie ognisko w lesie.: Ognisko symbolizuje miejsce spotkania, ciepło i wspólnotę. Jest to centralny punkt, wokół którego skupia się działanie i interakcje osób z drużyny.
-
Wiatr smętną piosnkę niesie. Wiatr może być metaforą zmiany i melancholii, a "smętna piosenka" może odzwierciedlać refleksyjny nastrój, który towarzyszy wieczornym spotkaniom przy ognisku.
-
Przy ognisku zaś drużyna, Gawędę rozpoczyna. Drużyna, czyli grupa ludzi, zaczyna rozmowy i opowieści. Ognisko jest miejscem, gdzie rozpoczyna się wymiana historii, doświadczeń i anegdot.
-
Czuj czuj, czuwaj, czuj czuj czuwaj, Rozlega się dokoła. Te wiersze mogą być wołaniem strażnika, który pilnuje bezpieczeństwa ogniska i drużyny. Wzywa on do czujności i ostrożności, aby uniknąć niebezpieczeństw związanych z ogniskiem.
-
Radosne echo woła. Radosne echo odzwierciedla pozytywną atmosferę spotkania i radość towarzyszącą wspólnym chwilom.
-
Przestańcie się już bawić, I czas swój marnotrawić, Niech każdy z was się szczerze, Do pracy swej zabierze. Ta część tekstu może być formą ostrzeżenia lub przypomnienia, że mimo przyjemności spędzania czasu przy ognisku, należy również pamiętać o obowiązkach i pracy.
-
Wiatr w lesie cicho gwarzy, Śpią wszyscy oprócz straży. Ta linijka opisuje spokojną atmosferę wieczorną, gdy wiatr szeleści w gałęziach drzew, a większość osób z drużyny odpoczywa, śpiąc lub odpoczywając.
-
A ponad śpiące głowy, Rozlega się krzyk sowy. Ten wers może być symbolicznym akcentem na naturalne dźwięki nocnego lasu, które dodają tajemniczego i nieco złowrogiego klimatu.
Tekst ten łączy w sobie motywy natury, wspólnoty ludzkiej, refleksji nad obowiązkami i przyjemnościami życia na łonie przyrody. Ognisko stanowi centralny punkt, wokół którego skupia się życie i działanie, podczas gdy wiatr i dźwięki natury tworzą tło dla ludzkich interakcji.