Jak

Piosenka "Jak" zawiera bogaty zbiór metafor i obrazów, które prowokują do refleksji nad różnymi aspektami życia i ludzkiej egzystencji.

1. "Jak po nocnym niebie sunące białe obłoki nad lasem" - Obrazy nocnego nieba i unoszących się obłoków sugerują ulotność i przemijalność życia, podobnie jak przemijające chwile.

2. "Jak na szyi wędrowca apaszka szamotana wiatrem" - Metafora wędrowcy noszącego apaszkę szarpanej przez wiatr może odnosić się do trudów podróży życiowej oraz zmagań z przeciwnościami losu.

3. "Jak wyciągnięte tam powyżej gwieździste ramiona wasze, a tu są nasze" - Kontrast między "wasze" (gwiazdy) a "nasze" sugeruje odległość między niebem a ziemią, jak i różnice między ideałami a rzeczywistością.

4. "Jak suchy szloch w tę dżdżystą noc" - Przenośne przedstawienie bólu, smutku i cierpienia, które mogą towarzyszyć człowiekowi w trudnych chwilach życia.

5. "Jak winny-li-niewinny sumienia wyrzut, że się, żyje, gdy umarło tylu, tylu, tylu..." - Refleksja nad moralnością, winą i uczuciem przetrwania w obliczu śmierci i tragedii.

6. "Jak suchy szloch w tę dżdżystą noc" (powtórzone) - Podkreślenie emocjonalnej intensywności i trudności sytuacji, w której bohater znajduje się.

7. "Jak lizać rany celnie zadane, jak lepić serce w proch potrzaskane" - Metafora walki z przeciwnościami życia, próby naprawienia zranionego serca i znalezienia siły w sobie.

8. "Jak suchy szloch w tę dżdżystą noc" - Kontynuacja opisu emocjonalnego cierpienia.

9. "Pudowy kamień, pudowy kamień, ja na nim stanę, on na mnie stanie, on na mnie stanie, spod niego wstanę" - Przemijalność i trwałość życia, symbolizowane przez kamień, na którym człowiek staje, podnosząc się mimo trudności.

10. "Jak złota kula nad wodami, jak świt pod spuchniętymi powiekami" - Obrazy nadziei i nowego początku, które pojawiają się nawet w najtrudniejszych chwilach.

11. "Jak zorze miłe, śliczne polany, jak słońca pierś, jak garb swój nieść" - Pozytywne obrazy natury i światła sugerujące piękno życia i jego pełnię.

12. "Jak do was, siostry mgławicowe, ten zawodzący śpiew" - Odwołanie do kosmosu i nieznanego, tajemniczego wymiaru życia.

13. "Jak biec do końca, potem odpoczniesz, cudne manowce" - Zachęta do trwania w drodze życiowej i pokonywania przeszkód, w nadziei na osiągnięcie szczęścia i spokoju.

Piosenka "Jak" to złożony tekst, który inspiruje do refleksji nad istotą życia, jego trudnościami i pięknem, oraz zachęca do odwagi i wytrwałości w dążeniu do celu.

Jak po nocnym niebie
sunące białe obłoki nad lasem,
jak na szyi wędrowca apaszka
szamotana wiatrem.
Jak wyciągnięte tam powyżej
gwieździste ramiona wasze,
a tu są nasze, a tu są nasze.
Jak suchy szloch
w tę dżdżystą noc,
jak winny - li - niewinny
sumienia wyrzut,
że się, żyje,
gdy umarło tylu, tylu, tylu...
Jak suchy szloch
w tę dżdżystą noc
jak lizać rany celnie zadane,
jak lepić serce
w proch potrzaskane.
Jak suchy szloch
w tę dżdżystą noc,
pudowy kamień,
pudowy kamień,
ja na nim stanę,
on na mnie stanie,
on na mnie stanie,
spod niego wstanę.
Jak suchy szloch
w tę dżdżystą noc,
jak złota kula nad wodami,
jak świt pod
spuchniętymi powiekami.
Jak zorze miłe, śliczne polany
jak słońca pierś,
jak garb swój nieść,
jak do was, siostry mgławicowe,
ten zawodzący śpiew.
Jak biec do końca,
potem odpoczniesz,
potem odpoczniesz,
cudne manowce...
Cudne manowce,
cudne, cudne manowce!
Jak biec do końca,
potem odpoczniesz,
potem odpoczniesz,
cudne manowce...
Cudne manowce,
cudne, cudne manowce!
Aaaa naaa naaa naaa naaa
na naaa naaa
Na naaa naaa na na na na
naaa naaaa na na naaa naaa
Tarararaaa
Jak biec do końca,
potem odpoczniesz,
potem odpoczniesz,
cudne manowce...
Cudne manowce,
cudne, cudne manowce!
Jak biec do końca,
potem odpoczniesz,
potem odpoczniesz,
cudne manowce...
Cudne manowce,
cudne, cudne manowce!
Jak biec do końca,
potem odpoczniesz,
potem odpoczniesz,
cudne manowce...
Cudne manowce,
cudne, cudne manowce!