Mój generał ołowiany

Pośród moich ołowianych żołnierzyków
Rozsypanych tyralierem po podłodze
Sterczał w czapie trójgraniastej
Pełen szyku
Mój generał ołowiany
Zwany wodzem
On ustawiał do ataku swoje roty
I przypierał armie wroga aż do ściany
Lecz mu salutować nie miał nikt ochoty
Bo był tylko generałem ołowianym
Generałom tym prawdziwym Cześć i Chwała
Do każdego rzekłbym Generale prowadź
Ale dobrze mieć takiego generała któremu nie trzeba salutować
Raz dwa raz dwa raz dwa trzy cztery raz dwa trzy cztery pięć
A gdy się skończyła wreszcie bitwa cała
I żołnierze byli wielce utrudzeni
Wzięłam swego zwycięskiego generała
I wsadziłam z żołnierzami do kieszeni
A on wcale nie buntował się nie skarżył
Ale wobec losu uczył się pokory
Chociaż taki dumny był ze swojej szarży
Choć w kieszenie go uwierał mój scyzoryk
Generałom tym prawdziwym Cześć i Chwała
Do każdego rzekłbym Generale prowadź
Ale dobrze mieć takiego generała któremu nie trzeba salutować
Raz dwa raz dwa raz dwa trzy cztery raz dwa trzy cztery pięć