Posłuchajcie ludzie opowieści mej
O butelce która pokochała mnie
Była piękna przeźroczysta
A na imię miała czysta
Ze czterdzieści procent miała może mniej
Wódko ma wódko ma wódko ma
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da
Jesteś miła chociaż żrąca
Ale dobra i pachnąca
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć
Wódko ma wódko ma wódko ma
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da
Jesteś miła chociaż żrąca
Ale dobra i pachnąca
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć
Kiedy pierwszy raz poznałem zapach ten
To odrazu zrozumiałem kocham cię
Wziąłem kielich drżącą ręką
Powiedziałaś mi butelko powiedziałaś
Że ty także kochasz mnie
Wódko ma wódko ma wódko ma
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da
Jesteś miła chociaż żrąca
Ale dobra i pachnąca
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć
Wódko ma wódko ma wódko ma
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da
Jesteś miła chociaż żrąca
Ale dobra i pachnąca
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć
Piję piwo piję wino piję miód
Ale ciebie uznać muszę jako cud
Cóż że rano leczę kaca
Gdy wieczorem smak powraca
Na melinach mogę tylko dostać cię
Wódko ma wódko ma wódko ma
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da
Jesteś miła chociaż żrąca
Ale dobra i pachnąca
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć
Wódko ma wódko ma wódko ma
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da
Jesteś miła chociaż żrąca
Ale dobra i pachnąca
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć
Na tym nadszedł koniec opowieści mej
O butelce która pokochała mnie
Była miła przezroczysta
A na imię miała czysta
Ze czterdzieści procent miała może mniej
Wódko ma wódko ma wódko ma
Któż bez ciebie sobie w życiu radę da
Jesteś miła chociaż żrąca
Ale dobra i pachnąca
Ja bez ciebie nie potrafię dłużej żyć
Wódko ma