Nietentego

Oj coś kręcisz, kochanieńka
Chyba nie powiesz, że cię nie kręci taki men?
Czy Cię nie męci jego chód?
Czy zniechęcił, bo coś plótł?
Czy też wpływ miał na to stóp platfuśny kształt?
I choć się myje dzielny zuch
Nie można ukryć, że on cuchnie
Ale powiedz, czy znasz kogoś, kto by taki uśmiech miał?
To co, że trochę jest nietentego
I że wad parę ma?
Że mądry jest inaczej
Że lubi rogaczy
To naturze wbrew, ale cicho sza
To co, że trochę jest nietentego
I każdy widzi to?
Będzie z niego gość tentego
Gdy ktoś jak Ty pokocha go
Ej, zmieńcie może temat, dobra?
Przyszliśmy z o wiele poważniejszą sprawą
No to powiedz mi kochanieńka
Czy się na stracha, stracha masz?
Że nie ma manier chłopak nasz?
I tak jak ogar wiele razy poszedł w las?
Niech nie waży na twym sądzie
Jego fryz w niemęskim blondzie
Kogoś zakochiwalnego masz, do bólu aż!
To co, że trochę jest nietentego?
I że tak jakby ma pchły?
Uczucia pragnie, dlatego ładnie
Warto go gromadnie przytulić by
To co, że trochę jest nietentego?
Bo to nieważne, gdy
Ktoś w końcu pokocha jego ego
A kto inny jak nie Ty?
Koniec! Jest zaręczona z kimś innym, jasne?
To co, że ona jest nietentego?
Nieistotny fakt!
O zaręczynach bredzi coś chłopina
Tym bardziej, że tu pierścionka brak
To co, że ona jest nietentego?
I w myślach miszmasz ma
Narzeczony precz i prosta rzecz
Będzie ślub jak dwa i dwa
Choć on może się nie zmieni
Bo rzadko się zmienia ktoś
Lecz miłość sprawić może cud
Bo w sobie ma to coś
Ludzie robią głupstwa
Gdy ich zjada złość i stres
Lecz kiedy miłość da im znak
Kiedy miłość da im znak
Zaraz lepiej jest!
Gdy kochasz, lepiej jest
Każdy bywa czasem coś nietentego
Każdy ma trochę skaz
Tato! Siostra! Brachol!
Dlatego miłość jest piękna, bo oślepia nas
Każdy bywa czasem coś nietentego
To chyba jasne dość
Na wszystkie nietentegi znajdę sposób, da mi to, co może dać mi
To, to, to, to, to, to, to, to, to, to mi
To mi da
To, to, to, to mi
To mi da, to mi...
Miłość!