Zbigniew Kurtycz
Zbigniew Kurtycz, urodzony 16 maja 1919 roku we Lwowie, a zmarły 30 stycznia 2015 roku w Warszawie, był wybitnym polskim piosenkarzem, gitarzystą i kompozytorem. Jego ojciec, Mieczysław Kurtycz, był dyrygentem lwowskiej orkiestry mandolinistów Hejnał. Od najmłodszych lat Zbigniew interesował się muzyką, początkowo pod kierunkiem ojca uczył się gry na skrzypcach, ale to gitara stała się jego głównym instrumentem. Jego kariera muzyczna rozpoczęła się we Lwowie, gdzie występował w różnych zespołach muzycznych. Oprócz tego był także piłkarzem Pogoni Lwów jako junior, osiągając nawet wicemistrzostwo Polski juniorów w 1937 roku. Podczas okupacji radzieckiej Kresów Wschodnich, Zbigniew Kurtycz występował w teatrzyku rewiowym Feliksa Konarskiego, znanym jako Ref-Rena. W czasie II wojny światowej walczył jako żołnierz 2 Korpusu Polskiego Władysława Andersa w zespole artystycznym 3 Dywizji Strzelców Karpackich.
Po wojnie, w 1946 roku, powrócił do Polski i rozpoczął karierę muzyczną, śpiewając przede wszystkim jazz, rock and roll oraz ballady. Jego największym przebojem okazała się piosenka "Cicha woda", którą to zaśpiewał jako pierwszy. Zbigniew Kurtycz był również utalentowanym kompozytorem, stworzył takie przeboje jak "Jadę do ciebie tramwajem" (słowa Janusz Odrowąż) oraz "Wołam cię" (słowa M. Walewski). W 1966 roku rozpoczął współpracę z żoną, Barbarą Dunin, tworząc duet. Kurtycz miał również znaczący udział w polskiej estradzie i kulturze. Współpracował z Polskim Radiem, często występował w programie "Podwieczorek przy mikrofonie", nagrał kilka płyt i koncertował za granicą. Po śmierci piosenkarza Juliana Sztatlera, prowadził w Warszawie kawiarnię muzyczną "Pod Gwiazdami". Za swoje zasługi dla kultury i sztuki, Zbigniew Kurtycz został uhonorowany szeregiem odznaczeń i nagród, w tym m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Brązowym Krzyżem Zasługi oraz Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Otrzymał także Nagrodę Artystyczną Polskiej Estrady "Prometeusz" oraz wyróżnienia ministra kultury i dziedzictwa narodowego. W 2006 roku, wraz z małżonką, został uhonorowany wyróżnieniem "Złote Liście Retro". Po śmierci został pochowany w kolumbarium na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Jego twórczość oraz wkład w polską muzykę pozostają niezapomniane.
