Nic nie będzie takie samo, kiedy zabraknie nas
Choć strzelamy sobie w serca, potem idziemy w bal
A jeśli mi nie wierzysz, to po prostu uderz mnie w twarz, ała, ee
Przy mnie nigdy po polikach nie popłyną ci łzy
A jeśli tak, to ze szczęścia, a nie straconych chwil
I choć nie potrafię tańczyć, to ty nadasz mi rytm
Dzisiaj tańczymy salsę
Dzisiaj tańczymy rumbę
Może zostaniesz u mnie, na więcej niż sekundę
Moje myśli są podłe, moje myśli są brudne
Przepraszam ciebie bardzo, już inaczej nie umiem
Nim zajdzie słońce i skończy się ten świat
Chcę spojrzeć jeszcze raz w twe oczy pełne gwiazd
Nim zgasną ognie, co płoną ciągle w nas
Zatańczmy jeszcze raz
Wszystko będzie takie samo, skoro zabraknie nas
Znam na pamięć z wielu ust, ten sam tekst o snach
Chcę ci wierzyć, ale taki odruch już mam
Sory, dlatego niech nas nie zabraknie
Chociaż my przetrwamy to
Nie lubiłam tańczyć w parze
Ale z tobą chcę non stop
Te ognie, ognie, ciągle płoną w nas
I nie możemy już się podnieść, podnieść
Ale już kończy się świat
Więc tańcz ze mną bez tchu
Nim zajdzie słońce i skończy się ten świat
Chcę spojrzeć jeszcze raz w twe oczy pełne gwiazd
Nim zgasną ognie, co płoną ciągle w nas
Zatańczmy jeszcze raz
Piosenka Smolasty feat Doda - Nim Zajdzie Słońce to opowieść o chwili refleksji nad przemijaniem i chęcią wykorzystania każdej możliwości, zanim skończy się czas.
Początkowe wersy podkreślają nieuchronność zmiany, mówiąc, że "nic nie będzie takie samo, kiedy zabraknie nas". To może odnosić się do świadomości przemijania i konieczności docenienia obecnego momentu. Mimo tego, że bohaterowie mogą ranić się nawzajem, to jednak kontynuują swoje życie, udając się na bal.
W kolejnych wersach bohater opisuje swoje podejście do uczuć i relacji. Wyraża pewność, że w jego obecności druga osoba nie będzie płakać z powodu smutku, lecz ze szczęścia. Dodaje, że choć sam nie umie tańczyć, to partner potrafi nadać mu rytm życia.
Tekst przechodzi do opisu chwili obecnej, w której bohaterowie tańczą salsę i rumbę. Jest to metafora dla życia, które płynie dalej pomimo trudności. W kolejnych wersach bohater wyznaje swoje myśli i uczucia, przepraszając za swoje błędy i niedoskonałości. Wyraża chęć ponownego spojrzenia w oczy drugiej osoby, przed końcem świata, by cieszyć się chwilą razem.
Końcowe wersy podkreślają pragnienie wykorzystania ostatnich chwil przed końcem świata. Bohater chce jeszcze raz zatańczyć z ukochaną osobą, czerpiąc radość z obecnego momentu. Tekst ten może być o życiu w chwili obecnej, docenianiu relacji i intensywności doznań, nawet jeśli czas jest ograniczony.
