Ewa Demarczyk

Ewa Maria Demarczyk, urodzona 16 stycznia 1941 roku w Krakowie, była jedną z najbardziej wyrazistych postaci polskiej sceny muzycznej XX wieku. Jej kariera, trwająca ponad dekadę, łączyła w sobie muzykę, teatr i poezję, tworząc unikalny styl, który zyskał uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą. Demarczyk zmarła 14 sierpnia 2020 roku, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w polskiej kulturze. Ewa Demarczyk była córką rzeźbiarza Leonarda Demarczyka i krawcowej Janiny z domu Bańdo. W rodzinie artystycznej dorastała w atmosferze twórczości, co z pewnością miało wpływ na jej późniejszą karierę. W 1958 roku ukończyła VII Liceum Ogólnokształcące im. Zofii Nałkowskiej w Krakowie, a następnie kontynuowała naukę w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia, gdzie doskonaliła swoje umiejętności pianistyczne. Choć początkowo interesowała się architekturą, szybko zrozumiała, że jej prawdziwą pasją jest muzyka. Po ukończeniu szkoły muzycznej, Demarczyk podjęła studia na Akademii Muzycznej, jednak zrezygnowała po pierwszym roku, decydując się na studia aktorskie w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, które ukończyła w 1966 roku. To na studiach miała okazję nawiązać swoje pierwsze kontakty artystyczne, co otworzyło przed nią drzwi do kariery. Debiut Ewy Demarczyk miał miejsce w 1961 roku, kiedy wystąpiła w studenckim kabarecie „Cyrulik” w Krakowie. Jej wyjątkowy głos i charyzma szybko przyciągnęły uwagę, co zaowocowało zaproszeniem do kabaretu „Piwnica pod Baranami”. W 1962 roku, po rekomendacji kompozytora Zygmunta Koniecznego, dołączyła do tego kultowego miejsca, gdzie zaczęła współpracować z wieloma znakomitymi artystami. Ewa Demarczyk zdobyła ogólnopolską sławę w 1963 roku, kiedy to wystąpiła na 1. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Jej interpretacje takich utworów jak „Karuzela z madonnami”, „Czarne anioły” i „Taki pejzaż” wzbudziły entuzjazm zarówno wśród publiczności, jak i krytyków. Wyróżniając się niepowtarzalnym stylem, Demarczyk stała się symbolem poezji śpiewanej w Polsce, a jej interpretacje piosenek Koniecznego oraz tekstów znanych poetów, takich jak Miron Białoszewski, przyczyniły się do jej legendy. Duet Demarczyk i Konieczny stał się znany jako jeden z najważniejszych w polskiej muzyce, z ich współpracą kształtującą charakter „Piwnicy pod Baranami”. Ich wspólne utwory, takie jak „Karuzela z madonnami”, zyskały status klasyki, a interpretacje Demarczyk wprowadzały nową jakość do polskiej piosenki, łącząc emocje z artystycznym wyrazem. W 1964 roku Demarczyk zdobyła drugą nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie za „Grande Valse Brillante”, a jej występy w paryskiej Olympii oraz na innych międzynarodowych scenach przyniosły jej międzynarodowe uznanie. Po zakończeniu współpracy z „Piwnicą pod Baranami” w 1972 roku, Demarczyk kontynuowała karierę solową. W 1974 roku wydała album w ZSRR, który odniósł ogromny sukces, sprzedając się w ponad 17 milionach egzemplarzy. Jej występy w Warszawie w 1979 roku zakończyły się nagrodą specjalną na Festiwalu Piosenki w Opolu. W 1983 roku wydała album „Live” z nagraniami recitali, które odbyły się w Teatrze Żydowskim w Warszawie, dokumentując jej niezłomną obecność na scenie mimo zmieniających się czasów i trendów muzycznych. Ewa Demarczyk była nie tylko wybitną piosenkarką, ale również artystką, która potrafiła przenieść emocje z poezji na scenę, tworząc niepowtarzalne kreacje. Jej interpretacje były głęboko osobiste, a jednocześnie uniwersalne, co sprawiło, że jej twórczość przetrwała próbę czasu. Ewa Demarczyk uznawana była za „czarnego anioła polskiej piosenki”, a jej wyjątkowa osobowość sceniczna oraz niezwykły głos na zawsze wpisały się w historię polskiej muzyki. Zmarła 14 sierpnia 2020 roku, a jej grób znajduje się na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Mimo że opuściła nas na zawsze, jej twórczość pozostaje żywa, inspirując kolejne pokolenia artystów i miłośników muzyki. Ewa Demarczyk, poprzez swoją niepowtarzalną charyzmę, umiejętności interpretacyjne oraz głębokie zrozumienie poezji, na zawsze pozostanie w pamięci jako jedna z najwybitniejszych postaci polskiej estrady.