Kto może śpiewać? Kto ma predyspozycje do śpiewu?
90% populacji ma ogromne możliwości rozwoju umiejętności wokalnych. Niektórych z Was ta informacja z pewnością uspokoiła, innych natomiast oblał zimny pot. Do której grupy każdy z Was należy? Przekonajmy się.
To kim jesteśmy, do czego jesteśmy zdolni, a co nas paraliżuje, rodzi się w naszej głowie. Dobry pedagog, to z reguły także kompetentny psycholog. Żadne ćwiczenia ani bogactwo talentu nie zdadzą się na nic, jeżeli w człowieku istnieje wewnętrzna blokada. Rolą nauczyciela jest zlokalizowanie tej barykady oraz pomoc w jej rozmontowaniu. Jej likwidacja, aby była pełna i ostateczna, musi jednak dokonać się za sprawą samego adepta śpiewu. Taką blokadą może być przeświadczenie o własnej nieomylności, trema, brak pewności siebie, wygląd, opinia bliskiej osoby. Predyspozycja do nauki śpiewu wiąże się więc z determinacją do rozbijania ograniczających nas murów, a także otwarciem się na rady prowadzącego. Trzeba niejako zamknąć oczy, dać się poprowadzić za rękę, w końcu otworzyć oczy i spojrzeć na siebie z zupełnie innej perspektywy. Czy jesteś na to gotowy?
Wystarczy psychologii. Przejdźmy do muzyki. Pytanie drugie – czy słyszę, a konkretniej, czy mam słuch muzyczny? Istnieje kilka ćwiczeń, które pozwolą Tobie samemu zweryfikować, czy przypadkiem słoń nie nadepnął Ci na ucho. Jednym z nich jest odsłuchiwanie dwóch sekwencji utworów i stwierdzanie, czy utwory są takie same, czy też różne. Słuch można również kształcić poprzez regularne słuchanie muzyki (różnego gatunku). Oczywiście najbardziej wskazana jest wizyta u nauczyciela śpiewu, który precyzyjnie określi Twoje predyspozycje słuchowe.
Ostatnią umiejętnością, którą każdy wokalista posiadać musi, jest oczywiście umiejętność czystego wydobywania głosu. Tylko co to tak naprawdę znaczy? Podczas zajęć przeprowadzonych u nas staramy się aby przyszły wokalista potrafił powtarzać dźwięki. Nie każdy trafia w dźwięk za pierwszym razem, ale jeżeli tylko dysponujesz co najmniej przeciętnym słuchem muzycznym, będziesz w stanie stwierdzić, że dany dźwięk był za wysoki, albo za niski. Tylko tyle. To wszystko, co jest potrzebne aby zacząć śpiewać i czerpać autentyczną radość z czynionych postępów.
