Waldemar Kocoń
Waldemar Jerzy Kocoń urodził się 17 kwietnia 1949 roku w Warszawie i zmarł 3 września 2012 roku w Grodzisku Mazowieckim. Był polskim piosenkarzem i autorem piosenek. Kocoń był absolwentem średniej szkoły muzycznej w Warszawie, na Wydziale Estradowym pod kierunkiem Zbigniewa Rymarza. Jego debiut miał miejsce w Klubie Studentów UW Hybrydy. Już na początku swojej kariery zwrócił na siebie uwagę, zdobywając I nagrodę na Kiermaszu Piosenki Studenckiej za utwór "Wracaj" z muzyką autorstwa J. Pileckiego i słowami R. Bogdana w 1969 roku. Po zwycięstwie w programie telewizyjnym "Proszę dzwonić" w 1969 roku otrzymał liczne propozycje współpracy z mediami i firmami muzycznymi. Jego kariera nabrała rozpędu, a w lipcu 1969 roku został wyróżniony na III Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu. W kolejnych latach stworzył wiele przebojów, takich jak "Jadę na urlop" (1971), "Kocham listy od ciebie" (1972), czy "Dobry to czas" (1973), które były ciepło przyjmowane przez publiczność. Artysta koncertował nie tylko w Polsce, ale także za granicą, m.in. w Niemczech, byłym Związku Radzieckim, Bułgarii, Czechosłowacji, USA i Kanadzie. W listopadzie 1981 roku wyjechał do Nowego Jorku, a rok później osiedlił się w Chicago, gdzie prowadził programy artystyczne dla Polonii.
W ciągu swojej kariery wydał 17 płyt, takich jak "Waldemar Kocoń" (1974), "O samym sobie" (1975), "Wielki romans" (1978), czy "Znaki miłości" (1995). Otrzymał także statuetkę Prometeusza za osiągnięcia artystyczne i twórcze dla sztuki estradowej. Po 19 latach spędzonych za granicą, Kocoń powrócił do Polski. Oprócz występów artystycznych angażował się w działania na rzecz ochrony zwierząt i prowadził hodowlę serwali. Artysta zmarł na białaczkę w szpitalu w Grodzisku Mazowieckim, a jego prochy zostały złożone w kolumbarium na warszawskim Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Zgodnie z jego życzeniem, pogrzeb miał charakter świecki.
