Niebiesko-Czarni
Niebiesko-Czarni to polski zespół wokalno-instrumentalny, który powstał w 1962 roku w Gdyni, założony przez Franciszka Walickiego i Jerzego Kosselę. Ich pierwszy koncert odbył się 24 marca 1962 w klubie "Żak" w Gdańsku. Wkrótce potem, w czerwcu tego samego roku, zdobyli pierwsze miejsce na 1. Festiwalu Młodych Talentów, a we wrześniu zrealizowali pierwsze nagrania radiowe, a następnie nagrali swoje pierwsze płyty w listopadzie. W latach 1962-1963 byli gospodarzami sopockiego Non-Stopu. W styczniu 1963 Jerzy Kossela został powołany do wojska, a jego miejsce zajął Janusz Popławski. W lipcu i sierpniu 1963 roku, podczas Non-Stopu, zespół opuścili Daniel Danielowski, Henryk Zomerski i Jerzy Kowalski, zastąpieni przez Zbigniewa Bernolaka, Zbigniewa Podgajnego i Andrzeja Nebeskiego. Wtedy też, od Non-Stopu, zespół zaczął występować z Michajem Burano. W grudniu 1963 roku wspólnie z Michajem Burano, Czesławem Niemenem i Heleną Majdaniec wystąpili w paryskiej Olimpii i nagrali pierwszą płytę na Zachodzie (DECCA 460.811 M). W styczniu 1964 roku do zespołu dołączył wokalista Wojciech Korda, który od lipca pełnił także rolę gitarzysty, po odejściu Krzysztofa Klenczona. W latach 1963-1965 zespół był nagradzany na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, a także w 1965 roku wystąpił w koncercie pt. "Na płytach całego świata" podczas 5. Międzynarodowego Festiwalu Piosenki w Sopocie. Od lipca 1965 roku do zespołu dołączyli Krzysztof Wiśniarowski i Tadeusz Głuchowski z zespołu Tony, zastępując Włodzimierza Wandera, Andrzeja Nebeskiego i Zbigniewa Bernolaka, którzy założyli grupę Polanie. W listopadzie 1966 roku zespół opuścił Czesław Niemen, który założył własną formację - Akwarele. W 1966 roku Niebiesko-Czarni z Michajem Burano zdobyli Grand Prix Festiwalu Piosenki w Rennes, a w Paryżu zajęli pierwsze miejsce w turnieju zespołów rockowych w klubie Golf Drout. W 1967 roku z zespołu odeszli Krzysztof Wiśniarowski, Helena Majdaniec i Piotr Janczerski. W nocy z 31 października na 1 listopada 1967 roku Niebiesko-Czarni wystąpili w Radio Luxembourg.
W 1968 roku do zespołu dołączyła sekcja saksofonów, w skład której weszli Wiesław Żakowicz i Mirosław Polarek. W 1969 roku muzycy zwrócili się z apelem o wykupienie willi Karola Szymanowskiego, "Atmy". W tym czasie odbywali liczne koncerty w różnych krajach, m.in. w Szwecji, Jugosławii, na Węgrzech, Francji, w krajach Beneluksu, Finlandii, NRF, Bułgarii, USA, Kanadzie i ZSRR. W 1971 roku wystąpili w amerykańskim programie telewizyjnym "Danny Sulivan Show". Po powrocie z USA rozpoczęli próby tworzenia pierwszej polskiej rock-opery "Naga", której premiera odbyła się 22 kwietnia 1973 roku w Teatrze Muzycznym w Gdyni. Po wystawieniu około 150 przedstawień "Nagiej" Niebiesko-Czarni częściej występowali za granicą niż w kraju. Po koncercie we Lwowie 30 czerwca 1976 roku doszło do rozwiązania zespołu. W ponad 14-letniej historii Niebiesko-Czarni nagrali osiem płyt długogrających oraz 24 single i czwórki o łącznym nakładzie 3,5 miliona sztuk. Zagrali także ponad 3 tysiące koncertów. Okazjonalnie reaktywowali się w latach 1986, 1987, 1992 (z okazji koncertu poświęconego pamięci Ady Rusowicz) i 2002 roku. Dyskografia zespołu obejmuje zarówno płyty winylowe, jak i CD, a także muzykę filmową, pełnometrażowe i telewizyjne.
