Mieczysław Wojnicki

Mieczysław Wojnicki, właściwie Mieczysław Jarca, był polskim piosenkarzem i aktorem operetkowym, który zdobył ogromną popularność jako wykonawca przebojów w latach 60. Urodził się 18 września 1919 roku w Częstochowie, gdzie w 1938 roku ukończył Gimnazjum im. Romualda Traugutta. Następnie rozpoczął edukację aktorską w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. Jego debiut sceniczny miał miejsce w 1944 roku w Wilnie, co otworzyło drogę do jego dalszej kariery artystycznej. W pierwszych latach swojej kariery pracował w teatrach muzycznych w Poznaniu i Łodzi, po czym w 1949 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie zdobył sławę jako artysta operetkowy. Dzięki wyjątkowemu talentowi i charyzmie szybko zyskał pozycję jednego z czołowych wykonawców w tej dziedzinie. W latach 50. nawiązał także współpracę z popularnymi wówczas kabaretami, jak na przykład Kabaret Wagabunda, oraz estradowymi grupami radiowymi, między innymi w audycji „Podwieczorek przy mikrofonie”. Wojnicki był również utalentowanym autorem tekstów, które często pisał do śpiewanych przez siebie włoskich piosenek, przyczyniając się do ich adaptacji na polski rynek muzyczny. Jego repertuar obejmował wiele znanych przebojów, które na trwałe zapisały się w historii polskiej muzyki rozrywkowej. Do jego największych hitów należą: „Kaczuszka i mak” – utwór oparty na włoskiej piosence Papaveri e papere autorstwa Vittorio Mascheroniego, do którego Wojnicki stworzył polski tekst, a także „Jabłuszko (pełne snu)” (muzyka Bogusława Klimczuka i tekst Tadeusza Urgacza), „Zakochani są wśród nas” (kompozycja Jerzego Matuszkiewicza do słów Janusza Kondratowicza) oraz „W maleńkiej kawiarence” (muzyka Freda Raymonda, tekst Tymoteusza Ortyma). Dzięki melodyjności i lekkości swoich utworów Wojnicki zdobył ogromne uznanie słuchaczy i stał się jedną z ikon polskiej muzyki lat 60.