Izabela Trojanowska
Izabela Ludwika Trojanowska, z domu Schütz, urodziła się 22 kwietnia 1955 roku w Olsztynie. Jest jedną z najbardziej wszechstronnych postaci polskiej sceny muzycznej, teatralnej i telewizyjnej. Piosenkarka rockowa, aktorka filmowa i teatralna, autorka tekstów oraz projektantka mody, zdobyła popularność dzięki swoim niezapomnianym występom i piosenkom, które stały się ikonami lat 80. i 90. XX wieku. Izabela Trojanowska pochodzi z rodziny o muzycznych tradycjach. Jej matka, Zofia, grała na gitarze i śpiewała, a ojciec, Maksymilian, był skrzypkiem. Trojanowska miała dwóch braci – Maksymiliana i Romana. Już w młodości przejawiała zainteresowanie muzyką, śpiewając piosenki Sławy Przybylskiej i Anny German, oraz biorąc udział w szkolnych akademiach i festiwalach piosenek. W wieku 10 lat zaczęła śpiewać w chórze katedralnym w Olsztynie. Z kolei jej pierwsze doświadczenia estradowe miały miejsce w zespołach "Tęcza" i "Binamol". Swoją karierę na poważnie rozpoczęła w 1971 roku, kiedy to zdobyła nagrodę im. Maksymiliana Kolbego na Festiwalu Pieśni Sakralnej w Chorzowie, którą wręczył jej sam kardynał Karol Wojtyła. W tym samym roku Trojanowska otrzymała również nagrodę Związku Kompozytorów na VII Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Sukcesy te otworzyły jej drzwi do dalszej kariery, w tym debiutu na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, gdzie zdobyła nagrodę za debiut. W latach 1974–1978 Izabela Trojanowska studiowała w Studium Wokalno-Aktorskim Teatru Muzycznego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni, a jej kariera aktorska rozpoczęła się równolegle z jej działalnością muzyczną. W 1979 zadebiutowała w telewizji, grając w serialu Strachy, a rok później związała się z Budką Suflera, współpracując z zespołem przy nagraniach oraz koncertach. Jej debiutancki album „Iza” (1981), promowany przez przeboje „Tyle samo prawd ile kłamstw” i „Wszystko czego dziś chcę”, zyskał dużą popularność, a single z tej płyty stały się przebojami. W 1982 roku, po nagraniu albumu z Tadeuszem Nalepą „Pożegnalny cyrk”, Trojanowska znalazła się w centrum kontrowersji. Płyta była silnie krytyczna wobec stanu wojennego, co spowodowało jej cenzurę. Dodatkowo artystka stała się obiektem szykan ze strony władz, a nieprzedłużenie paszportu stało się powodem jej decyzji o wyjeździe za granicę.
Po wyjeździe z Polski Trojanowska osiedliła się w Wielkiej Brytanii i Niemczech, gdzie kontynuowała karierę muzyczną. W 1991 wydała album anglojęzyczny, który jednak nie zdobył większego uznania. Dopiero powroty do Polski w latach 90. umożliwiły jej ponowne zdobycie popularności. W 1993 r. wydała album „Pożegnalny cyrk” (zrealizowany z Tadeuszem Nalepą), którego wydanie zostało wcześniej zablokowane przez cenzurę. W 1996 roku powstał kolejny album „Chcę inaczej”, który przyniósł jej kolejne sukcesy. Oprócz kariery muzycznej Trojanowska odnosiła sukcesy także na polu aktorskim. Zyskała popularność jako Monika Ross-Nawrot w serialu Klan, w którym grała od 1997 roku. Oprócz tego występowała w teatrze i telewizji, a także brała udział w licznych koncertach i projektach muzycznych. Po 2000 roku Trojanowska nie zwolniła tempa, regularnie wydając nowe albumy, takie jak „Życia zawsze mało” (2011) oraz „Na skos” (2016). W tym okresie kontynuowała współpracę z Budką Suflera, a także nawiązała nowe artystyczne projekty, w tym związane z własnym zespołem oraz z muzykami z grupy Mafia. Udzielała się również w roli projektantki mody, tworząc markę odzieżową „MonaIza”. Izabela Trojanowska jest także osobowością medialną, która przez lata nie schodziła z czołówek gazet, zarówno dzięki swojej karierze, jak i kontrowersjom, które niejednokrotnie wywoływała. Jest związana z mężem, z którym przez wiele lat mieszkała za granicą, a ich wspólne życie było także tematem licznych wywiadów i artykułów. Izabela Trojanowska to artystka, której kariera jest pełna wzlotów i upadków, ale także niezliczonych sukcesów. Jest ikoną polskiej muzyki, której piosenki na stałe wpisały się w kanon polskiej popkultury.
