Grażyna Łobaszewska
Grażyna Łobaszewska, urodzona 20 lipca 1952 roku w Gdańsku, to wybitna polska wokalistka i kompozytorka, której twórczość obejmuje wiele znanych utworów, takich jak „Czas nas uczy pogody” (1980), „Piosenka o ludziach z duszą” (2006), „Brzydcy” (1987) czy „Gdybyś” (1978). Swoją muzyczną drogę rozpoczęła od nauki w Podstawowej Szkole Muzycznej w Gdańsku, gdzie uczyła się gry na fortepianie. Następnie, w latach 1970–1972, rozwijała swoje umiejętności w Studiu Piosenki Polskiego Radia i Telewizji w Gdańsku pod kierunkiem Renaty Gleinert.
Debiutowała na scenie w 1971 roku, występując na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Po przeprowadzce do Poznania w 1972 roku, zaczęła współpracować z różnymi artystami, takimi jak Halina Frąckowiak, Wojciech Skowroński i Elżbieta Wojnowska. W 1974 roku pojawiła się po raz pierwszy na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W latach 1975–1977 była związana z grupą muzyczną S-26 Andrzeja Ellmanna, a później dołączyła do zespołu Ergo Band, z którym koncertowała zarówno w Polsce, jak i za granicą. Jej kariera rozwijała się dynamicznie, zdobywając liczne nagrody na festiwalach, między innymi nagrodę dziennikarzy na 14. KFPP w Opolu za utwór „Nocny spacer” w 1976 roku, a także trzecią nagrodę na 16. KFPP w Opolu za piosenkę „Zwierciadło czasu” w 1978 roku. W kolejnych latach współpracowała z różnymi zespołami, takimi jak Crash czy Cancer, nagrywając zarówno dla radia, jak i telewizji. Brała udział w licznych festiwalach jazzowych zarówno w Polsce, jak i za granicą, zdobywając uznanie publiczności i krytyków. Jej osiągnięcia zostały docenione przez środowisko muzyczne - w 2012 roku otrzymała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” podczas gali wręczenia Złotych Mikrofonów. Grażyna Łobaszewska przez lata pozostaje jedną z najważniejszych postaci polskiej sceny muzycznej, będąc nie tylko utalentowaną wokalistką, ale również wszechstronną artystką o bogatym dorobku.
