Katarzyna Sobczyk
Katarzyna Sobczyk, właściwie Kazimiera Sobczyk-Sawicka, urodziła się 21 lutego 1945 roku w Tyczynie na Podkarpaciu. Zyskała ogromną popularność jako piosenkarka polskiej muzyki rozrywkowej, szczególnie w okresie bigbitu, stając się jedną z ikon lat 60. w Polsce. Była najmłodszą z czworga dzieci. Wczesne dzieciństwo spędziła w Tyczynie i pobliskiej Hermanowej, skąd rodzina przeniosła się na Pomorze Zachodnie, najpierw do Sianowa, a później do Koszalina. Swoją przygodę z muzyką Katarzyna rozpoczęła w Koszalinie, gdzie jako nastolatka zadebiutowała w amatorskim zespole Biało-Zieloni, który działał przy Wojewódzkim Domu Kultury. Była uczennicą II Liceum Ogólnokształcącego im. Władysława Broniewskiego w Koszalinie i członkinią chóru Collegium Musicum, z którym koncertowała w Polsce i za granicą. W 1963 roku odniosła swój pierwszy poważny sukces, zdobywając uznanie na II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie i wchodząc do „Złotej Dziesiątki”. W 1964 roku Sobczyk dołączyła do zespołu Czerwono-Czarni, który był jednym z najpopularniejszych zespołów bigbitowych w Polsce. Z zespołem występowała do 1972 roku, śpiewając jedne z najbardziej rozpoznawalnych przebojów tego czasu, takich jak "O mnie się nie martw," "Nie bądź taki szybki Bill," "Mały książę," "Trzynastego" i "Biedroneczki są w kropeczki". Piosenki te nie tylko zdobyły ogromną popularność, ale stały się też nieodłączną częścią kultury muzycznej lat 60. w Polsce. Sobczyk zdobyła również liczne nagrody na Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, m.in. pierwszą nagrodę za utwory "O mnie się nie martw" w 1964, "Nie wiem, czy to warto" w 1965 oraz wyróżnienie za "Nie bądź taki szybki Bill" w 1966. W latach 70. Katarzyna Sobczyk śpiewała wspólnie z mężem, Henrykiem Fabianem, w zespole Wiatraki. Na początku lat 80. wyjechała z nim na krótki okres do USA, jednak para wkrótce wróciła do Polski. W 1992 roku Sobczyk zdecydowała się zamieszkać w Chicago, gdzie kontynuowała swoją karierę muzyczną, nagrywając dwa solowe albumy: "Ogrzej mi serce" oraz "Niewidzialne". Przebywała tam aż do 2008 roku, kiedy to powróciła do Polski, już ciężko chora na raka piersi.
Po powrocie do Polski wzięła udział w programie Szansa na sukces, gdzie wystąpiła w jury obok Ryszarda Poznakowskiego. Katarzyna Sobczyk zmarła 28 lipca 2010 roku w Hospicjum Onkologicznym Świętego Krzysztofa w Warszawie po długiej walce z chorobą. Została pochowana 5 sierpnia 2010 roku na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Dzień przed pogrzebem artystka została pośmiertnie odznaczona przez ministra kultury Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” za swój wkład w rozwój polskiej muzyki rozrywkowej. Jej spuścizna muzyczna pozostaje żywa dzięki wielu przebojom, które do dziś cieszą się popularnością, przypominając o złotej erze polskiego bigbitu.
