Katarzyna Groniec

Katarzyna Groniec (ur. 22 lutego 1972 w Zabrzu) to jedna z najbardziej uznanych polskich piosenkarek i artystek scenicznych, która od lat 90. XX wieku zdobywała popularność dzięki swojemu wyjątkowemu głosowi, talentowi aktorskiemu oraz bogatej karierze w muzyce aktorskiej. Jest także autorką książek, a jej twórczość obejmuje szeroką gamę gatunków – od piosenki aktorskiej, przez jazz, aż po muzykę poetycką i literacką. Katarzyna Groniec wychowała się w Śląsku, będąc córką Ślązaczki. Od młodości interesowała się muzyką, a swoje pierwsze kroki stawiała w szkole muzycznej, gdzie uczyła się gry na flecie. Już w wieku 16 lat, w 1988 roku, zdobyła główną nagrodę na Festiwalu Młodych Talentów w Poznaniu, wykonując utwór „My Funny Valentine” w duecie z Piotrem Hajdukiem. To zwycięstwo zainspirowało ją do dalszego rozwoju kariery artystycznej. Groniec, obok śpiewania, od samego początku swojej kariery rozwijała się także aktorsko. W 1988 roku, za namową Michała Bajora, wzięła udział w przesłuchaniach do musicalu Metro, w którym ostatecznie została obsadzona w głównej roli Anki. Występowała w Metro przez kilka lat, w tym także na Broadwayu, co było dużym osiągnięciem w jej karierze. W latach 1991–2000 współpracowała z warszawskim Teatrem „Studio Buffo”, gdzie występowała w takich spektaklach jak Do grającej szafy grosik wrzuć, Brel. Nie opuszczaj mnie, Grosik 2, Obok nas czy Tyle miłości. Jej umiejętności wokalne i aktorskie sprawiły, że stała się jednym z najważniejszych głosów w polskim teatrze muzycznym. Groniec grała także w innych produkcjach teatralnych, takich jak Trzy razy Piaf w Teatrze Ateneum, Piotruś Pan w TM „Roma”, Mandarynki i pomarańcze w Teatrze Capitolu, Bagdad Cafe w Teatrze Polonia oraz Nie ma solidarności bez miłości w Teatrze Palladium. W 2000 roku Katarzyna Groniec wydała swój debiutancki album studyjny zatytułowany „Mężczyźni”, którego producentem był Grzegorz Ciechowski. Płyta ta otworzyła jej drogę do kariery solowej i zyskała duże uznanie wśród krytyków i słuchaczy. W 2002 roku ukazał się drugi album Groniec pt. „Poste restante”, który kontynuował jej muzyczną drogę, prezentując autorskie kompozycje oraz piosenki aktorskie. Kolejne lata przyniosły jeszcze więcej sukcesów. W 2004 roku artystka wydała album „Emigrantka”, który zawierał kompozycje Piotra Dziubka oraz aranżacje piosenek z berlińskiego kabaretu Kurta Weilla i Bertolta Brechta. W 2007 roku ukazał się album „Przypadki”, na którym Groniec zaprezentowała swoje autorskie utwory napisane we współpracy z Dziubkiem. Z kolei w 2008 roku artystka została uhonorowana Nagrodą im. Aleksandra Bardiniego za wybitne osiągnięcia w piosence aktorskiej. Katarzyna Groniec była przez wiele lat związana z Piotrem Hajdukiem, z którym spotykała się jeszcze w czasach licealnych. Jest również rozwiedziona z aktorem Olafem Lubaszenką, z którym ma córkę Mariannę. Obecnie mieszka w Sopocie z drugim mężem. Katarzyna Groniec to artystka wszechstronna, łącząca w swojej twórczości muzykę aktorską, poetycką, literacką oraz jazzową. Przez ponad dwie dekady swojej kariery zdobyła szerokie grono wiernych fanów, a jej płyty były wielokrotnie nagradzane. Dzięki talentowi wokalnemu i aktorskiemu, a także wszechstronności twórczej, pozostaje jednym z najważniejszych głosów współczesnej polskiej muzyki i kultury.