Jan Kaczmarek

Jan Kaczmarek był cenionym polskim satyrykiem, piosenkarzem, autorem tekstów piosenek, a także felietonistą. Urodził się 6 czerwca 1945 roku w Lwówku. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego im. Emilii Sczanieckiej w Pniewach podjął studia na Politechnice Wrocławskiej, gdzie zdobył wykształcenie w dziedzinie elektroniki, mimo że jego kariera rozwinęła się głównie w kierunku artystycznym. Jako współzałożyciel legendarnego Kabaretu Elita, Kaczmarek odegrał znaczącą rolę w rozwijaniu polskiej sceny kabaretowej. Wspólnie z takimi artystami jak Tadeusz Drozda, Jerzy Skoczylas i Roman Gerczak założył kabaret, który wkrótce zdobył ogromną popularność. Kabaret Elita przez dziesięciolecia bawił Polaków, a charakterystyczny, lekko satyryczny humor Kaczmarka podbił serca publiczności. Współpracując z Andrzejem Waligórskim i Studiem 202 przy Polskim Radiu Wrocław, Kaczmarek współtworzył jedne z najbardziej znanych audycji radiowych lat 70. i 80. Jego talent do piosenki i skeczu najlepiej ilustruje seria słuchowisk Z pamiętnika młodej lekarki, współtworzona z Ewą Szumańską, która cieszyła się ogromną popularnością. Twórczość Jana Kaczmarka obejmuje ponad 200 piosenek, z których wiele weszło na stałe do kanonu polskiej muzyki kabaretowej i rozrywkowej. Do najbardziej znanych należą utwory „Kurna chata”, „Zerowy bilans, czyli pero, pero”, „Czego się boisz głupia”, „Ballada o mleczarzu” oraz wzruszająca „Do serca przytul psa”. Jego utwory, pełne humoru, ale także refleksji, trafnie portretowały życie codzienne i wywoływały jednocześnie uśmiech i zadumę. Obok działalności artystycznej Kaczmarek pisał felietony i opowiadania, w których prezentował swoje ironiczne spojrzenie na rzeczywistość. W 1980 roku ukazał się jego zbiór opowiadań zatytułowany Nasza naturalna sztuczność, który zyskał uznanie wśród czytelników, poszukujących dowcipnej, ale zarazem przenikliwej analizy polskiej rzeczywistości.