Ewa Bem
Ewa Maria Bem-Sibilska (ur. 23 lutego 1951 w Warszawie) – jedna z najwybitniejszych polskich wokalistek jazzowych, a także artystka wykonująca muzykę pop oraz blues. Uznawana za „pierwszą damę polskiego jazzu”, Bem w swojej karierze zdobyła uznanie zarówno w Polsce, jak i za granicą. Jej dorobek artystyczny obejmuje wiele niezapomnianych utworów, a także współpracę z najwybitniejszymi muzykami jazzowymi i artystami sceny rozrywkowej. Ewa Bem pochodzi z muzykalnej rodziny – jej ojciec był pianistą, a ona sama dorastała w atmosferze, która sprzyjała rozwojowi jej pasji do muzyki. Urodziła się w Warszawie, gdzie spędziła swoje dzieciństwo. Jest absolwentką Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, a następnie kontynuowała naukę na Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie wokalistyki jazzowej. Jej talent wokalny i muzyczny rozwijał się pod okiem najlepszych nauczycieli, co dało jej solidne podstawy do rozpoczęcia kariery artystycznej. Karierę artystyczną Ewa Bem rozpoczęła w 1969 roku, kiedy dołączyła do Grupy Bluesowej Stodoła. Jej debiut na scenie jazzowej miał miejsce w 1970 roku, kiedy wystąpiła z kwartetem Zbigniewa Seiferta na prestiżowym festiwalu Jazz Jamboree w ramach koncertu „Nowe twarze w polskim Jazzie”. Równolegle rozpoczęła współpracę z zespołem Bemibek (później przemianowanym na Bemibem), z którym zdobyła popularność. Z grupą promowała takie przeboje jak „Kolorowe lato”, „Sprzedaj mnie wiatrowi” czy „Podaruj mi trochę słońca”. Po rozpadzie zespołu w 1974 roku, Bem zdecydowała się na karierę solową. W 1975 roku Ewa Bem zadebiutowała na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, wykonując piosenkę „Miłość jest jak niedziela”. W tym samym roku otrzymała nagrodę za interpretację utworu „Kolega Maj”. Jej występy na festiwalu w Opolu, gdzie zaprezentowała szereg hitów, stały się początkiem jej solowej kariery.
W 1979 roku na 17. KFPP w Opolu za wykonanie utworu „Żyj kolorowo” otrzymała nagrodę w plebiscycie „Studia Gama”. Kolejnym ważnym momentem w jej karierze było zwycięstwo na 18. KFPP w Opolu w 1980 roku, gdzie z utworem „Z Tobą bez ciebie” zdobyła pierwszą nagrodę, a jej piosenka „Tak mało chcę” otrzymała Grand Prix festiwalu. W tym samym roku wystąpiła także w Teatrze Narodowym w Warszawie w spektaklu Dekameron w reżyserii Adama Hanuszkiewicza, a także zaśpiewała w komedii Miś Stanisława Barei, gdzie wykonała pastorałkę „Lulejże mi lulej”. Lata 80. były dla Ewy Bem okresem licznych nagród i wyróżnień. W latach 1983-1984 oraz 1986-1987 została okrzyknięta wokalistką roku w plebiscycie „Jazz Forum”, a jej utwory zdobywały popularność zarówno w kraju, jak i poza jego granicami. W 1986 roku, po sukcesie utworu „Gram o wszystko”, otrzymała wyróżnienie na 23. KFPP w Opolu. Jej obecność na festiwalach była niezapomniana, a jej głos – charakterystyczny i pełen emocji – przyciągał tłumy. Po krótkiej przerwie związanej z życiem rodzinnym, Ewa Bem powróciła na scenę w 1997 roku, wydając album Bright Ella's Memorial, za który otrzymała nagrodę Fryderyka w kategorii Najlepszy Album Jazzowy. Powroty do muzyki były dla niej niezwykle owocne – w 2000 roku, podczas 37. KFPP w Opolu, obchodziła 30-lecie pracy artystycznej, prezentując kompilację swoich największych hitów. Kolejne wydania, takie jak album Mówię tak, myślę nie z 2001 roku, za który zdobyła kolejne Fryderyki, umocniły jej pozycję na polskiej scenie muzycznej. W 2007 roku ukazał się album Kakadu, który zdobył złotą płytę, a artystka kontynuowała rozwijanie swojej kariery. W 2008 roku Ewa Bem otrzymała Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” w uznaniu za wkład w polską kulturę muzyczną. W 2015 roku wzięła udział w nagraniu albumu Albo Inaczej, na którym w jazzowej aranżacji wykonała hip-hopowy utwór zespołu Stare Miasto „Minuty”. Ewa Bem była dwukrotnie zamężna. Z pierwszym mężem miała córkę Pamelę, która niestety zmarła w 2017 roku na glejaka, co miało ogromny wpływ na życie artystki. Po tej tragedii Bem na pewien czas wycofała się z życia zawodowego. W 1994 roku, po 17 latach nieformalnego związku, poślubiła Ryszarda Sibilskiego, z którym ma córkę Gabrielę. Po śmierci córki Ewa Bem wstrzymała swoją działalność artystyczną i przez jakiś czas skupiła się na życiu prywatnym i terapii. W 2018 roku ogłosiła powrót do muzyki, jednak zaledwie dwa miesiące później ogłosiła zakończenie kariery. Po kilku latach, w 2021 roku, artystka powróciła na scenę muzyczną. 31 lipca 2021 obchodziła 50-lecie pracy artystycznej podczas Ladies' Jazz Festival w Gdyni, a 18 października zapowiedziała wydanie albumu koncertowego Live, który ukazał się w listopadzie. Ewa Bem to nie tylko jedna z najwybitniejszych wokalistek jazzowych w Polsce, ale także ikona polskiej muzyki rozrywkowej. Jej niezwykły talent, pasja do muzyki oraz współpraca z czołowymi artystami jazzowymi sprawiły, że jej nazwisko na zawsze zapisało się w historii polskiej sceny muzycznej. Dzięki takim hitom jak „Żyj kolorowo”, „Gram o wszystko” czy „Pomidory”, Ewa Bem pozostaje jednym z najważniejszych głosów polskiego jazzu i kultury muzycznej w Polsce.
