Hymn Unii Europejskiej
Hymn Unii Europejskiej, znany jako „Hymn Europy”, to instrumentalna wersja finałowego fragmentu IX Symfonii Ludwiga van Beethovena, która wykorzystuje muzykę skomponowaną do poematu „Oda do radości” autorstwa Fryderyka Schillera. Utwór ten, będący wyrazem idei jedności i braterstwa, stał się jednym z najważniejszych symboli europejskiej wspólnoty. „Oda do radości”, napisana przez Fryderyka Schillera w 1785 roku, jest poematem wychwalającym braterstwo i solidarność całej ludzkości. Finalna wersja tekstu powstała w 1803 roku. Schiller zawarł w niej uniwersalne przesłanie, które Ludwig van Beethoven zinterpretował muzycznie w latach 1817–1823, komponując finałową kantatę do swojej IX Symfonii. Utwór ten uznaje się za jedno z najwspanialszych dzieł muzycznych wszech czasów. W latach 50. XX wieku, po zakończeniu II wojny światowej, idea wykorzystania „Ody do radości” jako symbolu europejskiej jedności zaczęła nabierać realnych kształtów. W 1971 roku Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy zaproponowało przyjęcie fragmentu IX Symfonii jako hymnu Europy. Rok później, w 1972 roku, Komitet Ministrów Rady Europy zaakceptował tę propozycję. Aby hymn mógł być używany w sposób uniwersalny i ponadjęzykowy, postanowiono przyjąć wyłącznie wersję instrumentalną. Decyzja ta wynikała z międzynarodowego charakteru Rady Europy oraz z obawy przed koniecznością wyboru jednego języka, co mogłoby wywołać kontrowersje. Herbert von Karajan, jeden z najsłynniejszych dyrygentów XX wieku, został poproszony o stworzenie trzech instrumentalnych aranżacji hymnu: na orkiestrę symfoniczną, instrumenty dęte i fortepian solo. Oficjalna premiera nowego hymnu miała miejsce 9 maja 1972 roku podczas obchodów Dnia Europy.
W 1985 roku szefowie państw i rządów Wspólnoty Europejskiej, poprzedniczki Unii Europejskiej, również przyjęli „Odę do radości” jako swój hymn. W 1993 roku, po powstaniu Unii Europejskiej, utwór stał się oficjalnym hymnem UE, dzielonym z Radą Europy. „Hymn Europy” wyraża ideały jedności, wolności, solidarności oraz pokoju. Jego melodia jest rozpoznawalna na całym świecie jako uniwersalny symbol europejskich wartości. Utwór ten nie zastępuje hymnów narodowych poszczególnych państw członkowskich, lecz ma podkreślać wspólne aspiracje i jednoczyć ludzi różnych kultur i narodowości. Hymn jest odtwarzany podczas oficjalnych ceremonii Unii Europejskiej, takich jak szczyty przywódców czy uroczystości związane z Dniem Europy. Chociaż hymn UE jest instrumentalny, jego pierwowzór w oryginalnej wersji wokalnej odnosi się do tekstu Fryderyka Schillera. Decyzja o pominięciu tekstu była podyktowana zarówno wielojęzycznym charakterem organizacji europejskich, jak i faktem, że „Oda do radości” zawiera treści o uniwersalnym przesłaniu, nie odnoszące się bezpośrednio do Europy. Na początku XXI wieku pojawiła się inicjatywa wprowadzenia łacińskiej wersji tekstu autorstwa Petera Rolanda, jednak do tej pory pozostaje ona jedynie ciekawą propozycją. „Hymn Europy” jest wykonywany corocznie 9 maja podczas obchodów Dnia Europy. Towarzyszy także oficjalnym wydarzeniom Unii Europejskiej, w tym ceremoniom państwowym i szczytom międzynarodowym. Podkreśla wspólne wartości wolności, równości i solidarności, będąc przy tym jedną z najważniejszych wizytówek UE i Europy jako całości. „Hymn Europy” jest symbolem integracji i jedności, podkreślającym wartości wspólne dla mieszkańców kontynentu. Jego historia, sięgająca idei Fryderyka Schillera o braterstwie ludzkości, a zrealizowana przez Ludwiga van Beethovena i Herberta von Karajana, stanowi dowód na to, jak uniwersalne dzieła kultury mogą służyć jako mosty między narodami. Hymn nie tylko odzwierciedla europejskie ideały, ale także inspiruje kolejne pokolenia do budowania solidarnej wspólnoty.
