Andrzej Zaucha
Andrzej Zaucha był wybitnym polskim wokalistą, perkusistą, saksofonistą, aktorem teatralnym oraz artystą kabaretowym, znanym głównie z twórczości w stylu R&B, jazzu i popu. Urodził się 12 stycznia 1949 roku w Krakowie, gdzie także zmarł w tragicznych okolicznościach 10 października 1991. Jego talent muzyczny rozwijał się niemal od najmłodszych lat, choć formalnie nie posiadał wykształcenia muzycznego – był samoukiem, co nie przeszkodziło mu w odniesieniu wielkich sukcesów na scenie muzycznej. Zaucha miał bogate doświadczenie muzyczne, które rozpoczął od występów w zespołach tanecznych, gdzie już jako ośmiolatek zastępował swojego ojca przy perkusji. W młodości był także aktywny sportowo – trenował pływanie, piłkę nożną i kajakarstwo, zdobywając medale na mistrzostwach Polski juniorów. Mimo rozważania kariery sportowej, porzucił te plany na rzecz muzyki. W latach 60. i 70. grał w licznych zespołach, takich jak Dżamble i Anawa. To z nimi nagrał swoje pierwsze albumy: Wołanie o słońce nad światem (1971) z Dżamblami oraz Anawa (1973). Jego debiut jako wokalista jazzowy miał miejsce na festiwalu Jazz nad Odrą w 1969 roku. Z zespołem Anawa śpiewał w takich utworach jak „Abyś czuł” czy „Linoskoczek”. Na początku lat 80. rozpoczął karierę solową, wydając album Wszystkie stworzenia duże i małe (1983), który promował tytułowym przebojem nagranym w duecie z Ewą Bem. Kolejnym sukcesem było wydanie płyty Stare, nowe, najnowsze w 1987 roku, gdzie znalazły się takie przeboje jak „Bądź moim natchnieniem” i „C’est la vie – Paryż z pocztówki”.
Zaucha współpracował z licznymi wybitnymi muzykami jazzowymi, m.in. z Tomaszem Stańką, Janem Ptaszynem Wróblewskim, Michałem Urbaniakiem i Zbigniewem Seifertem. Zasłynął również z duetów z innymi gwiazdami polskiej sceny muzycznej, takimi jak Maryla Rodowicz, Krystyna Prońko, Ryszard Rynkowski czy Beata Kozidrak. Jego głos można było usłyszeć również w produkcjach telewizyjnych, takich jak „Gumisie” i „Przybysze z Matplanety”. Pomimo sukcesów artystycznych, życie Zauchy nie było pozbawione trudności osobistych. W 1989 roku stracił żonę Elżbietę, co wpłynęło na jego dalsze losy. Wkrótce po jej śmierci nawiązał bliską relację z aktorką Zuzanną Leśniak, co ostatecznie doprowadziło do tragicznego finału. 10 października 1991 roku, po jednym z występów w Teatrze STU w Krakowie, został zastrzelony przez Yves’a Goulaisa, męża Leśniak. W tym samym incydencie zginęła również aktorka. Zaucha został pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie. Pomimo jego przedwczesnej śmierci, spuścizna artystyczna, jaką po sobie pozostawił, jest ogromna. Jego muzyka wciąż cieszy się popularnością, a takie utwory jak „Byłaś serca biciem”, „Bądź moim natchnieniem” czy „Czarny Alibaba” pozostają ponadczasowe. Zaucha zagrał także w kilku filmach, wystąpił m.in. w „Miłość z listy przebojów”, „Misja specjalna” oraz „Trzy dni bez wyroku”. Był artystą wszechstronnym, którego talent przejawiał się w różnych formach sztuki, od śpiewu przez grę na instrumentach aż po aktorstwo.
