Studio Buffo
Studio Buffo to warszawski teatr muzyczny, którego historia zaczyna się jeszcze w latach pięćdziesiątych XX wieku. Pierwotnie założony jako Teatr Buffo w 1956 roku przez Zenona Wiktorczyka, teatr działał przez wiele dekad jako instytucja artystyczna i rozrywkowa. W 1992 roku teatr przeszedł znaczącą transformację i przyjął obecną nazwę Studio Buffo. Założycielami spółki byli Janusz Stokłosa, znany kompozytor, oraz Janusz Józefowicz, utalentowany reżyser i choreograf. Był to pierwszy po II wojnie światowej prywatny teatr w Polsce i na długo jedyna prywatna scena muzyczna w Warszawie, co stanowiło przełom na polskim rynku teatralnym. Pomysłodawcy założyli teatr jako miejsce niezależne, w odpowiedzi na sukces i zagrożoną kontynuację musicalu Metro. Wystawiany na scenach różnych teatrów, Metro zdobyło ogromną popularność, ale bez własnego miejsca na stałą inscenizację jego dalsze losy stanęły pod znakiem zapytania. Studio Buffo miało więc zapewnić dom dla tego głośnego przedsięwzięcia oraz dla innych ambitnych projektów artystycznych Stokłosy i Józefowicza. Nową siedzibą teatru został budynek Głównej Kwatery Związku Harcerstwa Polskiego przy ulicy Marii Konopnickiej 6, wybudowany w 1934 roku i położony w pobliżu hotelu Sheraton, co nadawało miejscu wyjątkowy charakter. Pierwszym przedstawieniem premierowym teatru Studio Buffo, wystawionym w 1992 roku, był spektakl muzyczny Do grającej szafy grosik wrzuć, w którym wystąpili m.in. Edyta Górniak, Katarzyna Groniec, Barbara Melzer oraz Robert Janowski. Produkcja ta odniosła duży sukces i przyczyniła się do wzrostu popularności teatru, stając się jedną z charakterystycznych inscenizacji w jego dorobku. Spektakl ten był również początkiem kariery dla kilku wybitnych artystów związanych z Buffo, w tym właśnie Górniak, Groniec i Janowskiego, którzy później zdobyli uznanie na polskiej i międzynarodowej scenie muzycznej. Janusz Józefowicz wspominał o trudnych początkach działalności teatru. Miejsce, w którym mieścił się dawny Teatr Buffo, nazywał opuszczonym, mrocznym i zaniedbanym, przypominającym stare, prowincjonalne kino. Pomimo surowych warunków, lokalizacja miała jedną zaletę – była dostępna w czasie, gdy grupa młodych artystów prowadzona przez Józefowicza została zmuszona do opuszczenia Teatru Dramatycznego. Nowa przestrzeń umożliwiła im kontynuację pracy i rozwój, a sama scena Studio Buffo zyskała miano pionierskiego prywatnego teatru muzycznego w Polsce.
Studio Buffo przez lata wystawiało nie tylko musical Metro, lecz także liczne spektakle muzyczne i produkcje na dużą skalę, jak Piotruś Pan, który okazał się jednym z jego największych sukcesów. Inspiracją do realizacji Piotrusia Pana było przedstawienie na Broadwayu, które wywołało u Józefowicza chęć stworzenia własnej wersji tej fascynującej historii. Premiera polskiego Piotrusia Pana, z librettem autorstwa Jeremiego Przybory, miała miejsce w Teatrze Roma w 2000 roku, gdzie spektakl odniósł ogromny sukces. Z czasem Piotruś Pan zdobył tak wielką popularność, że wystawiono go aż sto razy, co stanowiło wyjątkowy jubileusz w historii Buffo. Chociaż Studio Buffo jest kameralnym teatrem piosenki, to Józefowicz i Stokłosa z sukcesem realizują tam również większe projekty. Ze względu na ograniczoną przestrzeń sceniczną Buffo, niektóre przedsięwzięcia są wystawiane poza Warszawą i za granicą. Józefowicz, realizując swoje projekty teatralne, odwiedził m.in. Rosję, Stany Zjednoczone, Chiny, Holandię oraz Niemcy, zdobywając uznanie na arenie międzynarodowej. Przez lata eksperymentował z nowoczesnymi technologiami, takimi jak 3D, co podnosiło wartość artystyczną spektakli i przyciągało widzów o różnorodnych gustach i preferencjach. Studio Buffo od ćwierćwiecza kształtuje gusta muzyczne i wychowuje kolejne pokolenia słuchaczy. Dzięki swojemu pionierskiemu podejściu, zaangażowaniu w rozwój artystów oraz realizowaniu projektów o różnorodnej skali, teatr ten na stałe wpisał się w pejzaż kulturalny Polski. Studio Buffo pozostaje miejscem unikatowym, o kameralnej atmosferze i niezwykłej zdolności adaptacyjnej, przyciągając artystów i widzów z całego kraju.
