Edyta Geppert
Edyta Urszula Geppert-Loretz (ur. 27 listopada 1953 w Nowej Rudzie) – jedna z najwybitniejszych polskich piosenkarek, członkini Akademii Fonograficznej ZPAV, znana z wyjątkowej zdolności do interpretowania różnorodnych gatunków muzycznych. Urodziła się w muzykalnej rodzinie, co miało duży wpływ na jej późniejszą karierę. Zafascynowana muzyką od najmłodszych lat, rozpoczęła swoją przygodę z muzyką w wieku pięciu lat, kiedy to dziadek kupił jej akordeon. Wychowana w domu, gdzie jej matka była Węgierką, od dzieciństwa miała kontakt z czardaszami, co również wpłynęło na jej artystyczne poszukiwania. Edyta Geppert uczęszczała do Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie kształciła się na Wydziale Piosenki. Jej pierwsze artystyczne kroki stawiała w Zespole Pieśni i Tańca „Nowa Ruda”. Jednak szerokiej publiczności po raz pierwszy zaprezentowała się w 1984 roku, biorąc udział w V Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, gdzie zdobyła uznanie. Jeszcze w tym samym roku wystąpiła na 21. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, gdzie za wykonanie utworu „Jaka róża, taki cierń” otrzymała nagrodę główną im. Karola Musioła. Kolejne lata jej kariery były pełne sukcesów. W 1985 roku, po wystąpieniu na 22. KFPP w Opolu, gdzie wykonała piosenkę „Zamiast”, została skrytykowana przez telewizję za zbyt odważny tekst, który w sposób krytyczny przedstawiał życie w Polsce. Jednak artystka nie zrażała się tymi trudnościami i kontynuowała swoją karierę. W 1986 roku zdobyła Grand Prix 23. KFPP w Opolu za wykonanie utworu „Och, życie kocham cię nad życie”. Kolejne nagrody i wyróżnienia nie przestały ją omijać – w 1995 roku za wykonanie utworów „Nie, nie żałuję” oraz „Idź swoją drogą” zdobyła pierwszą nagrodę na 32. KFPP w Opolu. W swojej twórczości Edyta Geppert łączyła różne style muzyczne, sięgając zarówno po utwory dramatyczne, refleksyjne, jak i kabaretowe. Śpiewała także utwory z muzyką country, hardrockową, heavymetalową, a nawet rap. Jej twórczość była najczęściej określana jako piosenka poetycka, choć sama artystka nie lubiła tego określenia, uważając, że po prostu śpiewa piosenki, traktując je jako krótkie wiersze, które są śpiewane w różnych okolicznościach, zarówno w gronie przyjaciół, jak i przy stole. Współpracowała z czołowymi polskimi twórcami tekstów, takimi jak Jacek Cygan, Wojciech Młynarski, Agnieszka Osiecka, Marek Dagnan czy Jerzy Ficowski, co pozwoliło jej stworzyć niezatarte ślady w polskiej muzyce rozrywkowej.
Edyta Geppert jest artystką, która preferuje kontakt z publicznością poprzez recitale. W ciągu swojej kariery artystycznej dała około 3 tysięcy recitalów na żywo. Na scenie towarzyszą jej różni muzycy, w tym pianista Krzysztof Herdzin, Piotr Matuszczyk, trębacz Jerzy Szarecki oraz zespół Kroke. Jej koncerty charakteryzują się dużą dozą emocji oraz zaangażowania w przekazanie odbiorcom głębi tekstów i muzyki. W 1985 roku artystka poślubiła aktora i pedagoga Piotra Loretza, z którym ma syna, Mieczysława. W 2007 roku z rąk ministra Kazimierza Ujazdowskiego otrzymała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, a w 2009 roku Prezydent RP Lech Kaczyński odznaczył ją Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, wyróżniając ją za całokształt działalności artystycznej. Geppert była także doceniana za swoją twórczość przez Polskie Radio i media. W 1998 roku została odznaczona Czerwoną Kokardką, a w 2014 roku podczas 51. KFPP w Opolu otrzymała Honorowy Złoty Mikrofon za całokształt twórczości. Jej twórczość nadal cieszy się ogromnym uznaniem. Artystka pozostaje jedną z najwybitniejszych przedstawicielek polskiej muzyki rozrywkowej i poetyckiej, której piosenki są pełne emocji i głębokiej refleksji nad życiem.
